MIDAS DEKKERS boeken bij Artiest.nu

Offerte aanvragen

Bioloog, schrijver en columnist.

Tarief

Op aanvraag

Algemene informatie

Midas Dekkers schrijft een column voor Vroege Vogels, het radioprogramma over natuur en milieu van de VARA. In 1976 maakte hij zijn debuut op de radio, maar bekendheid bij het grote publiek verwierf hij pas vanaf het voorjaar van 1980 door zijn radio-optredens in het zondagochtendprogramma Vroege Vogels. Hij maakt zich grote zorgen over het milieu, maar wil nooit zijn grote gelijk halen. De mensen een klein beetje aan het denken zetten, dat is wat Midas met zijn columns wil bereiken. In 2002 werd hij uitgeroepen tot columnist van het jaar.

Biografie

Wie in de catalogus van de Koninklijke Bibliotheek naar publicaties op naam van Midas Dekkers zoekt, stuit in eerste instantie op een indrukwekkend aantal vertalingen van titels als: Op onderzoek in de natuur, eigen werk in de vorm van keurige gidsjes over trekvogels en bosleven en zelfs een lesmethode biologie voor het lbo. Laat er geen twijfel over bestaan: Midas Dekkers is bioloog. Maar sinds lange tijd worden de natuurgidsen vervangen door werk waarin Midas eigen, originele persoonlijkheid en stijl doorklinken, al blijft de bioloog nooit ver buiten beeld.

Een groot deel van Dekkers’ oeuvre bestaat uit bundels columns over mens en (vooral) dier. Deze persoonlijke schetsen leest hij sinds 1980 voor in het radioprogramma Vroege vogels. Als die eerdere publicaties er niet waren, zou je zelfs makkelijk kunnen denken dat Midas Dekkers een radio- en tv-persoonlijkheid is die is gaan schrijven – de meeste Nederlanders kennen hem ongetwijfeld van Vroege vogels en van tv-programma’s als: Gefundenes Fressen, Eerste druk en Midas – welk programma de reden is van de onbedwingbare neiging om zijn achternaam achterwege te laten.

Midas (eigenlijk Wandert) Dekkers is in 1946 geboren in Haarlem, maar groeit op in Amsterdam, waar hij ook biologie studeert. Als student begint hij te schrijven en al gauw publiceert hij stukjes over dieren in onder andere NRC Handelsblad, de Volkskrant en de Vara-gids. Hij werkt bij het Zoölogisch Museum en als redacteur bij Het Spectrum, tot het schrijven definitief de boventoon voert. De volstrekt eigen – verre van stichtelijke – insteek waarmee hij zijn thema’s te lijf gaat, vormt een organisch geheel met zijn abrupte, plastische stijl. Dezelfde stoere, eigenzinnige toon klinkt door in zijn jeugdboeken, waarvoor hij drie Zilveren Griffels en een Vlag en Wimpel heeft ontvangen. In 1985 schrijft hij zelfs het Kinderboekenweekgeschenk: Houden beren echt van honing?

Indrukwekkend zijn de boeken Lief dier (1992), een aangenaam lezend, interessant geïllustreerd cultuurhistorisch reuzenessay over bestialiteit en De vergankelijkheid (1997), een boek met een vergelijkbare opzet waarin Midas Dekkers zich met de nodige smaak verdiept in dood, verval, het onherroepelijke voortschrijden van de tijd. Ook veel succes oogst Midas met De Larf (2002). In dit boek richt hij zijn pijlen op kinderen en hun ouders. In deze drie boeken kan Dekkers zijn belangstelling voor het groteske aardig kwijt en vergast hij de lezer op prachtige afbeeldingen van de man van Tollund, een sterk uitvergrote roosschilfer, een dode kerkuil, Leda en de zwaan, een bejaarde fitnessfanaat, zeemeerminnen, een 18e-eeuwse gravure van een non die het met een ezel doet, embryo’s (al dan niet met een afwijking) en pubers met pukkels. Maar bot of banaal wordt het nooit. Daarvoor is hij te veel een mens aan wie niets menselijks vreemd is. Dat is blijkbaar de aard van het beestje.

In zijn boek Lichamelijk oefening (augustus 2006), legt hij onder veel meer op geheel eigen, ironische wijze uit dat gezwoeg in de sportschool umsonst is en dat je beter regelmatig naar het café of de boekhandel kunt lopen, en weer terug, dan dat je naar tennisbanen en voetbalvelden rijdt om je daar een uurtje in het zweet te werken en vervolgens weer in je auto te ploffen.

Overige informatie

Behalve zijn columns in Nieuwslicht maakte Dekkers onder andere ook kinderprogramma’s als Max Laadvermogen en Pootjes.

Discografie/Publicaties

Bibliografie: – Midas Dekkers leest Het beest (luisterboek, 2007) – Lichamelijke Oefening (non-fictie, 2006) – Rare snuiters (non-fictie, 2003) – De Larf (non-fictie, 2002) – Poes – De poezenverhalen (verhalen, 2001) – De Koeskoes en andere beesten (verhalen, 2000) – De mandril en de gnoe (verhalen, 2000) – Poot – Verhalen over de hond (verhalen, 2000) – De gnoe en andere beesten (verhalen, 1998) – De koe en de kanarie (verhalen, 1998) – Wat is een kat? (verhalen, 1998) – De beste beesten 2 (verhalen, 1997) – De kikvors en de flamingo (verhalen, 1997) – De vergankelijkheid (essay, 1997) – Bestiarium (verhalen, 1997) – De mandril en andere beesten (columns, 1996) – De beste beesten (verhalen, 1995) – De kip en de pinguïn (verhalen, 1995) – De mol en de baviaan (verhalen, 1995) – Neuzen in je oksel (jeugdboek, 1995) – De koe en andere beesten (columns, 1994) – Over de lijn (kookboek, 1994) – Dieren(w)etens(w)aardigheden (essays, 1993) – Een kleine pathologie van de rondorigheid (verhalen, 1993) – De flamingo en andere beesten (columns, 1992) – Lief dier (essay, 1992) – Op eigen pootjes: Hoe dieren groot worden (verhalen, vervolg op Het grote moment, 1992) – Dinosauriërs in Denekamp (verhalen, 1991) – Eten op je eigen (kookboek, 1991) – De kikvors en andere beesten (columns, 1991) – De baviaan en andere beesten (columns, 1990) – De bever en andere beesten (columns, 1990) – De kip en andere beesten (columns, 1990) – Het grote moment: hoe dieren geboren worden (fotoboek/verhalen, 1989) – De krekel en andere beesten (columns, 1989) – Eten is weten (jeugdboek, 1988) – Buren (verhalen, 1988) – Cahier ecos: mens, energie & milieu (essays, 1987) – De kanarie en andere beesten (columns, 1987) – Je binnenste buiten (jeugdboek, 1986) – De kikvors en andere beesten (columns, 1986) – Leve de dieren: de dieren redden zich best in de natuur van nu (verhalen, 1986) – Mummies (columns, gebaseerd op columns uit NRC Handelsblad, 1986) – Houden beren echt van honing? (kinderboek, kinderboekenweekgeschenk, 1985) – De pinguïn en andere beesten (columns, 1985) – Kijken met je handen: binnen en buiten bezig met plant en dier (jeugdboek, 1984) – De mol en andere beesten (columns, 1984) – Gekorven diertjes (verhalen, 1983) – De baviaan en andere beesten (columns, 1982) – Het walvismeer: op de bres met Greenpeace (jeugdboek, 1982) – Het beest (columns, 1981) – Waterrijk: flora en fauna van ons zoete water (non-fictie, 1981) – Miauw (verhalen, 1980) – Pluriform: oriëntatie in leven: biologie voor het lbo (non-fictie, 1979) – Het strand: natuurgids (non-fictie, 1979) – Trekvogels: natuurgids (non-fictie, 1979) Het edelgedierte: over het vreemde verbond tussen mens en dier (essay, 1978)

Behaalde prijzen

In 2002 werd Midas Dekkers uitgeroepen tot columnist van het jaar.