FREEK DE JONGE boeken bij Artiest.nu

Legendarische cabaretier en schrijver van vele liedteksten.

Tarief

Op aanvraag

Algemene informatie

Freek de Jonge is een cabaretier die als geen ander gezicht heeft gegeven aan het hedendaagse cabaret. Hij is de eerste cabaratier die een rode lijn in zijn verhaal aanbrengt. De Jonge brengt succesvolle programma’s op het toneel, waaronder ook enkele Oudjaarconferences. In 2004 verbaast De Jonge vriend en vijand, door af te reizen naar Irak en daar voorstellingen te geven voor Nederlandse militairen, die onder moeilijke omstandigheden proberen een bijdrage te leveren aan de wederopbouw van een ontredderd land’.

Biografie

Frederik Jan Georg (Freek) de Jonge (30 augustus 1944) is geboren in het dorp Westernieland, destijds gemeente Eenrum, thans gemeente De Marne (prov. Groningen). Hij is de zoon van een hervormd predikant. Als 11-jarig kind staat De Jonge voor het eerst op een podium. Na het afronden van de HBS, gaat hij Culturele Antropologie studeren in Amsterdam. Tijdens zijn studententijd ontmoet hij Bram Vermeulen en Johan Gertenbach, wat leidt tot de oprichting van het succesvolle Neerlands Hoop.
In 1979 gaat Neerlands Hoop uit elkaar, en begint De Jonge aan een solocarrière. Hij is de eerste cabaretier die een rode draad in zijn verhaal aanbrengt. De Jonge brengt enkele succesvolle programma’s op het toneel, waaronder ook enkele Oudejaarsconférences en Nieuwjaarsconférences.

Naast zijn werk als cabaretier, schrijft Freek de Jonge enkele romans, presenteert hij televisieprogramma’s en maakt hij twee films (De Illusionist in 1983) en De Komediant in 1986).
Na een muzikaal uitstapje met de Nits in 1994 wordt Nits keyboardspeler Robert Jan Stips de nieuwe muzikale partner van De Jonge. Deze samenwerking duurt tot op de dag van vandaag. Samen met de band van Stips scoort De Jonge met het nummer Leven na de dood (een bewerking van het Bob Dylan nummer Death is not the end) in 1997 een nummer 1-hit in de Nederlandse hitparades.
In 1999 begint De Jonge met een nieuw cabaretexperiment. Onder de naam De Grens maakt hij in een jaar tijd tien verschillende shows, waarin alle vormen van cabaret aan bod komen.
In 2004 verbaast De Jonge vriend en vijand, door af te reizen naar Irak en daar voorstellingen te geven voor Nederlandse militairen. Hij vertrekt op 9 februari, en keert een week later terug.

Overige informatie

Van 1997 tot oktober 2000 schrijft Freek de Jonge dagelijks een korte column op de voorpagina van het Parool.

Discografie/Publicaties

Soloprogramma’s:
– De Komiek (1980)
– De Tragiek (1981)
– De Mars (1982)
– De Mythe (1983)
– De Openbaring (Oudejaarsconference 1983)
– Stroman en Trawanten (1983)
– Een verademing (Oudejaarsconference 1984)
– De Bedevaart (1985)
– De Finale (Oudejaarsconference 1985)
– Het Damestasje (1986)
– De Pretentie (1987)
– De Goeroe en de Dissident (1988)
– De Volgende (1989)
– De Ontlading (Oudejaarsconference 1989)
– Losse nummers (1992)
– De Estafette (Oudejaarsconference 1992)
– De Tol (1994)
– Langzame Liedjes (1996)
– Het Luik (Oudejaarsconference 1996) de brand (nieuw jaarsconference)
– Gemeen Goed (1997)
– Rapsodia (1998)
– Papa Razzia (Oudejaarsconference 1998)
– De Conferencier, Het Boekenweekgeschenk En De Leugen (2000)
– De Gillende Keukenmeid (Oudejaarsconference 2000)
– Het Laatste Oordeel (Oudejaarsconference 2001)
– Parlando (met het Metropole Orkest 2002)
– De Stemming (Verkiezingsconference 2003)
– De Vergrijzing (2004)
– Cordon Sanitaire (2005)
– Freek Doet De Deur Dicht (2005)
– De Stemming 2006 (Verkiezingsconference 2006)

Boeken:
– Zaansch Veem (1987)
– De Brillenkoker (1990)
– Neerlands Bloed (1991)
– Opa’s Wijsvinger (1993)
– De Rode Draad (1995)
– De Hoekvlag (2000)
– Door De Knieën (2004)
– Leven Na De Dood (2004)
– De Toeschouwer (2006)

Behaalde prijzen

2005: Groenman-taalprijs ontvangen uit handen van het Genootschap Onze Taal